تاثیر تمرین های دید ورزشی بر ادراک بینایی کودکان کم توان ذهنی

Abstract

کودکان با کم توانی ذهنی مشکلات عدیده ای در زندگی روزمره و مسائل آموزشی تجربه می کنند که یکی از این مشکلات تاثیرگذار در زمینه ادراک بینایی می باشد بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات دید ورزشی بر ادراک بینایی کودکان کم توان ذهنی شهر اصفهان می باشد. از بین دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر 7 تا 11 سال 30 کودک بعنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند که شامل دو گروه کنترل و تجربی بودند جهت انتخاب نمونه ها قبل از شروع تمرین از کودکان کم توان ذهنی تست هوش وکسلر گرفته شد و کودکان آموزش پذیر وارد مطالعه شدند همچنین قبل از شروع تمرین، پیش آزمون ادراک بینایی TVPS-II از نمونه ها بعمل آمد و بعد از آن گروه تجربی تمرین خود را که شامل 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه بود انجام دادند. در آخرین مرحله، پس آزمون ادراک بینایی TVPS-II گرفته شد. براساس نتایج تحلیل مانکووا (با کنترل نمره های پیش آزمون) تمرین دید ورزشی در مرحله پس آزمون بر میانگین تمامی مولفه های ادراک بینایی به جز مولفه آزمون ثبات شکل اثر داشت (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد، تمرین های دید ورزشی می تواند باعث بهبود ادراک بینایی کودکان کم توان ذهنی شود بنابراین پیشنهاد می شود جهت درمان و توانبخشی اختصاصی این کودکان از تمرین های دید ورزشی نیز در فرایند بهبودی استفاده شود.