نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترابی, فرنازfa_IR
dc.contributor.authorرنجبر, کیاfa_IR
dc.contributor.authorسوری, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T03:27:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T03:27:48Z
dc.date.available1399-07-09T03:27:48Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T03:27:48Z
dc.date.issued2013-04-21en_US
dc.date.issued1392-02-01fa_IR
dc.date.submitted2012-05-23en_US
dc.date.submitted1391-03-03fa_IR
dc.identifier.citationترابی, فرناز, رنجبر, کیا, سوری, زهرا. (1392). بررسی تأثیر موسیقی بر اجرای فاکتورهای آمادگی جسمانی پسران نوجوان. نشریه رشد و یادگیری حرکتی, 5(1), 39-53. doi: 10.22059/jmlm.2013.35003fa_IR
dc.identifier.issn9333-2008
dc.identifier.issn2676-4547
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jmlm.2013.35003
dc.identifier.urihttps://jmlm.ut.ac.ir/article_35003.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/241179
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر عامل مداخله­گر بیرونی (انواع موسیقی) بر شاخص­های آمادگی جسمانی در پسران نوجوان است. به این منظور 30 پسر 9 تا 12 ساله با میانگین و انحراف استاندارد قد 40/2±8/133 سانتی­متر، وزن 97/2±6/35 کیلوگرم و شاخص تودة بدنی (BMI) 21/1±9/19 انتخاب شدند و با استفاده از روش تعادل مخالف در سه مرحلة اجرا در شرایط موسیقی ریتم تند، کند و کنترل (بدون موسیقی) به اجرای آزمون­ها پرداختند. از آزمون­های استقامت عضلانی، آزمون­های هماهنگی، چابکی و توان انفجاری استفاده شد. همچنین از موسیقی با ضرباهنگ تند ( bpm140- 135) و ضرباهنگ کند <br /> ( bpm120-115) استفاده شد. براساس تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بانفرنی تغییرات نتایج آزمون­های استقامت عضلانی شامل شنای سوئدی، دراز و نشست و پرس سینه در هر سه مرحله معنی­دار است (05/0P<). نتایج شنای سوئدی در مرحلة موسیقی تند و کند نسبت به مرحلة کنترل بهبود معنی­داری را نشان داد (74/237=<sub>26و1</sub>F). در مورد نتایج آزمون دراز و نشست (12/528=<sub>26و1</sub>F) و استقامت قدرتی (60/81=<sub>26و1</sub>F) در هر دو گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی­داری مشاهده شد (05/0P<). تغییرات نتایج آزمون هماهنگی در مراحل آزمون معنی­دار است (01/0=P). آزمودنی­ها در مرحلة کنترل و شرایط بدون موسیقی نسبت به دو مرحلة تجربی عملکرد بهتری را نشان دادند (05/0P<). در آزمون چابکی تفاوت معنی­داری بین سه مرحلة موسیقی کند، تند و کنترل مشاهده نشد (05/0P>). آزمون توان انفجاری در مرحلة موسیقی تند نسبت به مرحلة کنترل و موسیقی کند تغییرات معنی­داری را نشان داد (38/553=<sub>26و1</sub>F و 05/0P<). در نهایت گوش دادن به موسیقی هنگام اجراهای استقامتی و قدرتی موجب افزایش کارایی اجرا می­شود. احتمالاً موسیقی ریتم تند نیز در جلوگیری از بروز خستگی مرکزی مؤثر است. از سوی دیگر با توجه به نتایج تحقیق حاضر، موسیقی از هر نوع بر اجرای آزمون هماهنگی اثر منفی می­گذارد و بر چابکی تأثیری ندارد.fa_IR
dc.format.extent138
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه رشد و یادگیری حرکتیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Motor Learning and Movementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jmlm.2013.35003
dc.subjectموسیقی تند و کندfa_IR
dc.subjectپسران نوجوان سالمfa_IR
dc.subjectفاکتورهای آمادگی جسمانیfa_IR
dc.titleبررسی تأثیر موسیقی بر اجرای فاکتورهای آمادگی جسمانی پسران نوجوانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشگاه پیام نورfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه رازی کرمانشاهfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue1
dc.citation.spage39
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد