اثر تصویرسازی پتلپ و تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان

Abstract

در سال‌های اخیر محققان به بررسی اثر تصویرسازی پتلپ بر عملکرد حرکتی و اینکه چطور تصویرسازی پتلپ می‌تواند موجب بهبود عملکرد شود، علاقه‌مند شده‌اند. هدف این پژوهش مقایسۀ اثر تصویرسازی پتلپ در برابر تمرین تعادلی بر تعادل پویای سالمندان بود. شرکت‌کنندگان 42 سالمند مرد ساکن شهر اراک بودند. آنها براساس نمرۀ پیش‌آزمون تعادل پویا به چهار گروه تقسیم شدند. برای اندازه‌گیری تعادل پویای افراد، از آزمون تعادل بس و ستاره استفاده شد. گروه‌های تمرینی همگن شامل تصویرسازی پتلپ، تمرین تعادلی، تمرین ترکیبی (تمرین تعادلی و تمرین تصویرسازی پتلپ) و گروه کنترل بودند. گروه‌ها به‌جز گروه کنترل تمرینات را به مدت شش هفته و هفته‌ای سه جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسۀ تمرینی 45 دقیقه بود. از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه‌گیری‌ مکرر برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها (در سطح معناداری1 0/0≥P) استفاده شد. نتایج نشان داد گروه‌های تمرین ترکیبی و تمرین تعادلی بهبود معنا‌داری در تعادل پویای بس و ستاره نشان دادند (000/0=P ، 001/0=P، 000/0=P، 000/0=P). گروه تصویرسازی پتلپ و گروه کنترل در تعادل پویای بس و ستاره بهبود معنا‌داری نشان ندادند (24/0=P ، 53/0=P، 36/0=P، 28/0=P). همچنین گروه ترکیبی بیشتر از گروه تمرین تعادلی بهبود در تعادل پویای بس و ستاره را نشان دادند (002/0= ,P004/0=P). به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرین تصویرسازی پتلپ به‌همراه تمرین جسمانی، تعادل پویا را در میان سالمندان مرد بهبود بخشید، ولی تصویرسازی پتلپ به‌تنهایی در بهبود تعادل پویای سالمندان مرد مؤثر واقع نشد.