بررسی مشکلات حرفه‌ای و آموزشی ماماهای شاغل در بخش دولتی و خصوصی

Abstract

پیش‌زمینه: با توجه به اهمیتی که حرفه مامایی در سلامت جامعه دارد، مطالعه حاضر با هدف شناسایی بخشی از مشکلات حرفه‌ای ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی صورت گرفته است. <br/>روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت نظرسنجی در سال 1393 انجام شد، پرسش‌نامه‌ای شامل اطلاعات دموگرافیک شرکت‌کنندگان و سؤالاتی در زمینه مشکلات آموزشی، کمبود امکانات یا پرسنل، مسائل فرهنگی، برخورد با مراجعین و مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست‌گذاری مدیران مرکز درمانی، به صورت اتفاقی در اختیار تعدادی از ماماهای شاغل در مراکز دولتی و خصوصی شهر مشهد قرار گرفت. <br/>یافته‌ها: از میان 90 پرسش‌نامه ارسال شده، 52 نفر (درصد پاسخگویی: 57.7%) به سؤالات مطرح‌شده در نظرسنجی پاسخ گفتند. میانگین سنی ماماهای شرکت‌کننده در نظرسنجی 5.3 ± 34.6 سال و میانگین سابقه کاری آنان 4.4 ± 8.4 سال بود. در زمینه مشکلات آموزشی و علمی، "کمبود بازآموزی‌ها و کارگاه‌های علمی مدون" (44.2%) و "کمبود دوره‌های آموزش مهارت عملی" (44.2%) بیشترین مشکل عنوان‌شده از سوی شرکت‌کنندگان بود. عدم وجود پرسنل کافی در مرکز (78.8%) رایجترین مشکل ماماها در محیط کار در زمینه پرسنل و امکانات بود. در زمینه مسائل فرهنگی و برخورد مراجعین، اکثریت ماماهای شرکت‌کننده (55.8%)، از "انتظارات بیش از حد و غیرمعقول از کادر درمانی" شکایت داشتند. رایج ترین مشکلات مطرح‌شده در خصوص مشکلات مربوط به مدیریت و سیاست‌گذاری مرکز درمانی شامل "دریافت دستمزد ناکافی" (53.8%) و بدنبال آن "تعداد زیاد شیفت یا ساعات کاری غیرمعقول" (40.4%) بودند. <br/>نتیجه‌گیری: اقدام مؤثر در جهت رفع مشکلات مطرح‌شده از سوی ماماها منجر به بهبود رضایتمندی این قشر جامعه پزشکی، و بتبع آن افزایش بازدهی شغلی آنان و بهبود سلامت جامعه خواهد شد.