تصمیم گیری در نظام ولائی اسلام: بحثی پیرامون مرجعیت و رهبری

Abstract

اسلام به عنوان یک مکتب جامع الاطراف، در عموم زمینه های پنداری و رفتاری، دارای معارف و احکامی است که بعضا مطلق و بعضا نسبی هستند. مطلق های اسلامی آنهایی می باشند که محدود به شرایط زمان و مکان نیستند و برعکس، امور نسبی آن دسته از اموری هستند که اگر چه احکام آنها ثابت است ولی مصادیق شان بسته به تحولات زمانی و تغییرات مکانی متفاوت گردیده، لذا نیازمند اجتهاد اهل نظر هستند. بنابراین اجتهاد، که ضرورت فقاهت اسلامی است در دو زمینه لازم می گردد: یکی در فهم احکام اولیه و دیگری در تطبیق موضوعات با احکام. آنچه که در این مقاله آمده است در حقیقت نوعی استنباط علمی است از معارف دینی در زمینه های تصمیم گیری که بنا به بردارشت نویسنده، دارای طبقه بندی چهارگانه ای می باشند. 1. روابط خود و خود 2. روابط خود و خدا 3. روابط خلق و خلق 4. روابط خلق و خدا