تأثیر دولت الکترونیک بر مسئولیت پذیری اجتماعی

Abstract

مهم ترین چالش پیش روی کارگزاران بخش عمومی و دولتی، پاسخ به خواسته ها و انتظارات در حال تغییر<br />شهروندانی است که بخش عمومی، مشروعیت خود را از وجود آنها کسب می کند و از طرفی با گسترش<br />روزافزون علوم و نیز به کارگیری سریع اینترنت در تمام ابعاد زندگی انسان و به تبع آن بالا رفتن سطح توقعات<br />مردم از دولتها، مباحث جدیدی جهت پاسخگویی بهتر، سریعتر و دقیق تر به مردم مطرح شده است که یکی<br />از آنها موضوع دولت الکترونیک می باشد. در این مقاله ضمن پرداختن به تعاریف مختلف صاحب نظران از<br />دولت الکترونیک، تلاش شده است تا به این سؤال پاسخ داده شود که "استقرار دولت الکترونیک تا چه حدی<br />بر مسئولیت پذیری اجتماعی در شهرداری تهران تأثیر دارد؟"<br />سازمان ها، تأثیر عمده ای بر سیستم اجتماعی دارند و لذا چگونگی فعالیت های آن ها باید بگونه ای باشد که<br />در اثر آن زیانی به جامعه نرسد و در صورت رسیدن زیان، سازمان های مربوطه ملزم به جبران آن باشند. ضمن<br />این که سازمان ها فراتر از آن ملزم به منفعت رسانی به جامعه و زیست محیط خود می باشند. بدین منظور پس از<br />انجام بررسی های میدانی و کتابخانه ای، برای مسئولیت اجتماعی از مدل استاندارد سازمان بهره وری آسیایی و<br />برای دولت الکترونیک از مدل مصوب جمهوری اسلامی ایران برگرفته از تلفیق مدل های موجود جهانی و<br />بومی سازی آن استفاده شد و بر این اساس یک فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی تدوین گردید. بر اساس<br />طرح تحقیق و معیارهای اندازه گیری شاخص ها، پرسشنامه ای با چهل سؤال طراحی گردید و با استفاده از<br />ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به آزمون فرضیات پرداخته شد و این نتیجه حاصل شد که دولت<br />الکترونیک در افزایش مسئولیت اجتماعی در شهرداری تهران تاثیر معناداری داشته است و هم چنین با بهداشت<br />و ایمنی کارکنان، مسئله عدم تبعیض و رعایت استانداردهای ساعات کاری نیز رابطه معناداری دارد.