بررسی بافت شناسی کلاسیک روده و پروفیل اسیدهای چرب میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) تحت تاثیر پربیوتیک اینولین

Abstract

تاثیر پربیوتیک اینولین بر شاخص های رشد، مورفولوژی روده و پروفیل اسیدهای چرب میگوی وانامی <em>(</em><em>Litopenaeus vannamei</em><em>)</em> با وزن متوسط 03/0±21/3 گرم به مدت 5 هفته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با 3 تکرار درون مخازن پلی اتیلنی مدور با ظرفیت 300 لیتر و با تراکم ذخیره سازی 25 عدد میگو در مرکز آبزی پروری شیلات (استان بوشهر، دلوار) انجام گرفت. اینولین در 2 سطح (صفر و 2 درصد) به جیره های غذایی اضافه گردید. غذادهی به میگوها به میزان سیری و 5 بار در روز در ساعات 8، 12، 16، 20 و 24 انجام شد. افزودن اینولین تغییر معنی‌داری در شاخص‌های رشد (شامل، بقاء، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه و نرخ بازده پروتئین) ایجاد نکرد <em>(</em><em>05/0<</em>P<em>) </em>ولی میزان اسید چرب 3n20:3 بطور معنی داری افزایش یافت (<em>05/0></em>P). همچنین، طول سلولهای اپیتلیال روده در هر سه بند شکمی در تیمار اینولین به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (<em>05/0></em>P). نتایج این آزمایش نشان داد که اضافه کردن اینولین به جیره میگوی وانامی به میزان 2 درصد اثرات مثبتی بر پروفیل اسیدهای چرب و مورفولوژی روده دارد.