ردیابی وضعیت خشکسالی و ترسالی تالاب بین المللی شادگان با کمک شاخص SPEI (از سال 1950 تا 2015)

Abstract

تالاب بین المللی شادگان یکی از بزرگترین تالاب های کشور ایران بوده و در استان خوزستان واقع شده است. این تالاب با بیش از 530 هزار هکتار مساحت در کنوانسیون جهانی رامسر ثبت شده است. تغییرات آب و هوایی مخصوصاً در ایجاد وضعیت خشکسالی یا ترسالی در هر دوره اثرات منفی یا مثبتی را بر روی وضعیت کیفی و حجم آب این تالاب برجای می گذارد. امروزه، نگرانی از گرم شدن کره ی زمین و آسیب به منابع طبیعی حیاتی، محققین را بر آن داشته است که به مطالعه ی روند خشکسالی در دوره های زمانی متفاوت بپردازند. خشکسالی یک پدیده ی نامطلوب و اثرگذار بر روی تمامی بوم نظام ها از جمله تالاب ها می باشد. به همین دلیل شاخص های جدید خشکسالی که مرتبط با مقیاس زمانی ویژه برای مراقبت و مدیریت منابع آبی هستند می بایست مورد استفاده قرار گیرند. در این پژوهش اطلاعات مورد نیاز از سازمان هواشناسی کشور، سازمان آب و برق و وضعیت جوّی دیده بانی شده توسط ماهواره ی اقیانوسی NOAA از سال 1950 تا 2015 میلادی (65 سال) دریافت شد. تغییرات روند خشکسالی و ترسالی تالاب بر اساس روند نزولی و صعودی بدست آمده از شاخص بارش، تبخیر و تعرق (SPEI) مورد مطالعه قرارگرفت. مدل نهایی نشان داد خشکسالی های پی در پی در منطقه از سال 1998 تاکنون، تالاب شادگان را دست خوش تغییرات کرده و آن را رو به نابودی و زوال سوق می دهند.