بررسی اثر نفوذپذیری آبشکن باندال‌لایک بر حداکثر عمق آبشستگی در قوس 90 درجه و در شرایط مستغرق

Abstract

یکی از راه‌های کنترل فرسایش قوس خارجی استفاده از سازه‌ی آبشکن می‌باشد. در سال‌های اخیر آبشکن‌های سنتی از نظر بهره-وری، قیمت و مناسب بودن برای محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. بدین ترتیب اتخاذ روش‌هایی که مقرون به صرفه بوده و سازگار با محیط زیست باشند مورد اهمیت قرار گرفته است. آبشکن باندال‌لایک ترکیبی از آبشکن نفوذپذیر و نفوذناپذیر است که در شبه قاره هند به منظور کنترل فرسایش و بهبود عمق جریان برای کشتی‌رانی در رودخانه‌های آبرفتی احداث می‌گردد. این سازه از ساقه‌های درخت بامبو ساخته شده است، بدین‌ترتیب مقرون به صرفه بوده و با محیط زیست سازگار می‌باشد. در این مطالعه اثر درصد نفوذپذیری آبشکن باندال‌لایک بر حداکثر عمق آبشستگی اطراف آبشکن در فلومی با قوس ملایم 90 درجه و در شرایط مستغرق بررسی شده است. بدین منظور سری آبشکن‌های نفوذ ناپذیر (نفوذپذیری 0%) و باندال‌لایک با سه درصد نفوذپذیری (33، 50 و 64) درصد درون فلوم جایگذاری شده و تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 21/0، 23/0، 26/0، 29/0) مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. نتایج نشان داد که حداکثر عمق آبشستگی اطراف سازه‌ی باندال‌لایک به میزان قابل ملاحظه-ای کمتر از آبشکن نفوذناپذیر می‌باشد. همچنین با افزایش درصد نفوذپذیری آبشکن باندال‌لایک حداکثر عمق آبشستگی اطراف آن کاهش می‌یابد.