تجزیه و تحلیل استراتژی تغذیه ای در خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus, Linnaeus, 1758) با استفاده از مدل گرافیکی Castello درآب‌های سواحل خوزستان

Abstract

استراتژی تغذیه‌ای خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus) از فروردین تا اسفند ماه 1395 به صورت ماهانه در سواحل استان خوزستان انجام شد. صید نمونه‌ها با استفاده از تور ترال انجام شد. اقلام غذایی مورد تغذیه در معده P. pelagicus، درصد فراوانی وقوع هر طعمه و درصد فراوانی آن‌ها بررسی گردید. اقلام غذایی از گروه‌های متفاوتی همچون سخت‌پوستان، نرم‌تنان، فیتوپلانکتون‌ها، اسفنج‌ها، مرجان‌ها، ماهی‌ها، ذرات شن و ماسه و غیره در معده خرچنگ‌ها مشاهده گردید. از میان اقلام غذایی مورد تغذیه توسط این گونه بالاترین درصد وقوع طعمه به ترتیب به اسفنج‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تنان تعلق داشت. علاوه‌براین درصد فراوانی نسبی طعمه‌های متعلق به گروه اسفنج‌ها (65/38%) نسبت به سایر طعمه‌ها بیشترین مقدار را دارا بود. تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده از بررسی محتویات معده خرچنگ شناگر آبی با استفاده از مدل کاستلو نشان داد که این خرچنگ یک شکارچی با کنج تغذیه‌ای اختصاصی است و در طول سال از طعمه‌های اختصاصی خود شامل اسفنج‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تنان تغذیه می‌کند. هر چند که الگوی تغذیه آن از طعمه‌های اختصاصی در فصول مختلف سال تغییرات اندکی را نشان می‌دهد. در این مدل فیتوپلانکتون‌ها، ماهی‌ها، پرتاران، مرجان‌ها، نماتودها، آغازیان، شانه‌داران، نماتودها، کرمهای پهن، حشرات آبزی و ذرات شن و ماسه طعمه های تصادفی یا اتفاقی این خرچنگ تشخیص داده شد که احتمالا ضمن تغذیه از طعمه‌های اختصاصی مورد تغذیه این خرچنگ قرار گرفته‌اند.