اثر سطوح مختلف سرخارگل تغذیه ای بر رشد و دفاع آنتی اکسیدانی در ماهی استرلیاد(Acipenserruthenus)نوجوان

Abstract

در این پژوهش تاثیر عملکرد گیاه سرخارگل با نام علمی<em>Echinacea purpurea</em> گیاهی بر شاخص های رشد و ایمنی در ماهی استرلیاد (<em>Acipenserruthenus</em><em>)</em> نوجوان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد180قطعه ماهی استرلیاد نوجوان با میانگین وزن اولیه1±75 گرم انتخاب وپس ازسازگاری با محیط بصورت تصادفی در3 تانک که توسط چارچوب که به چهارقسمت مساوی تقسیم بندی شده بودند ذخیره شدند. گیاه سرخارگل (EP) در 3 سطح 5/0 گرم در کیلوگرم (تیمار2)، 1(تیمار3) و 2 گرم در کیلوگرم (تیمار4) به جیره غذایی اضافه گردید و جیره فاقد EP برای تغذیه گروه شاهد (تیمار1) مورد استفاده قرار گرفت. هر تیمار در 3 تکرار انجام گرفت. ماهیان روزانه به میزان3% از وزن بدن موردتغذیه قرارگرفتند. درپایان56 روزتعداد 9عددماهی ازهرتیماربه صورت تصادفی انتخاب شده و پس از بیهوش شدن در محلول 2% 2فنوکسی اتانول خونگیری از ماهیان انجام گرفت. در پایان آزمایش، فاکتورهای رشد و آنزیم های انتی اکسیدان در همه ی تیمارها مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که افزودن عصاره گیاه سرخارگل بر روی پارامترهای رشد و آنزیم های دخیل در دفاع آنتی اکسیدانی فاقد اثر می باشد.