بررسی اثر جلبک Dunaliella salina بر تغییرات سطوح ایمونوگلوبولین‌های IgM، IgG، IgA و IgE در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus myksis)

Abstract

<strong>این مطالعه به بررسی اثر جلبک </strong><strong><em>Dunaliella salina</em></strong><strong>برتغییرات ایمونوگلوبین­ها و نرخ ماندگاری ماهی قزل­آلای رنگین کمان می­پردازد. شاخص­های استفاده شده دراین مطالعه تعیین میزان ایمونوگلوبین­های </strong><strong>IgM</strong><strong>، </strong><strong>IgG</strong><strong>، </strong><strong>IgA</strong><strong> و </strong><strong>IgE</strong><strong> خون و بررسی تغییرات در شاخص­های ایمنی و درصد تلفات ماهیان بوده است. ماهی‌ها در 5 تیمار با تراکم جلبک دونالی یلای خالص به مقادیر صفر (شاهد)، 5، 7، 9و 11گرم در کیلوگرم غذا به مدت 3ماه تغذیه شدند و </strong><strong>سپس در دو مرحله، یکی در ابتدای ماه اول)</strong><strong>ماهیان 1+_100 گرمی)</strong><strong> شاهد 1 و دیگری پس از اتمام ماه سوم پرورش (ماهیان 10+_500گرمی) شاهد2 به علاوه 4 تیمار، برای گرفتن خون به طور تصادفی انتخاب (به تعداد 25 عدد) شدند </strong><strong>و نمونه‌های خون جهت سنجش ایمونوگلوبولین به آزمایشگاه، فرستاده شد. </strong><strong>نتایج بدست آمده در این بررسی نشان داد، که سطوح ایمونوگلوبولین­های </strong><strong>IgM</strong><strong> و </strong><strong>IgA</strong><strong> در پلاسمای ماهی­هایی که با جلبک دونالی یلا تغذیه شده­اند، دارای اختلاف آماری معنی‌داری (05/0</strong><strong>P<</strong><strong>) در مقایسه با گروه شاهد می­باشند. سطوح ایمونوگلوبولین­‌های </strong><strong>IgM</strong><strong> و </strong><strong>IgA</strong><strong> با افزایش مقدار جلبک دونالی یلا و زیاد شدن وزن افزایش یافت. میزان</strong><strong>IgM</strong><strong> و </strong><strong>IgA</strong><strong> به ترتیب به میزان (1 </strong><strong>±</strong><strong> 10) و (1 </strong><strong>±</strong><strong> 2) میلی گرم در دسی لیتر در پلاسمای ماهی­ها افزایش یافت. سطوح ایمونوگلوبولین­های </strong><strong>IgG</strong><strong> و </strong><strong>IgE</strong><strong> تغییری در جهت افزایش از خود نشان ندادند. </strong><strong>نتایج حاصل از ثبت درصد تلفات مشخص نمودند که ماهیان در وزن‌های مختلف تلفاتی نشان ندادند که این موضوع حاکی از سازش­پذیری قابل توجه آن­ها با شرایط تغذیه­ای می­باشد.</strong><strong> توجه به نتایج حاضر نشان می­دهد که روند تغییرات ایمونولوژیک در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان در نتیجة تغذیه با جلبک دونالی یلا افزایش می‌یابد. افزایش این شاخص­ها نشان دهندة این است که بتاکاروتن موجود در این جلبک به شکل قابل توجهی سیستم ایمنی ماهی قزل‌آلای رنگین کمان را تحریک نموده و باعث افزایش مقاومت آن می‌گردد.</strong>