مصورسازی اثر توانمندسازها بر مدیریت دانش کتابداران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران با استفاده از شبکه های عصبی خودسازمانده

Abstract

پژوهش حاضر در پی سنجش تاثیر توانمندسازها بر مدیریت دانش کتابداران دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران با استفاده از شبکه‌های عصبی خودسازمانده است، و از نوع کاربردی به روش پیمایشی- تحلیلی است. جامعه پژوهش 195 نفر کتابدران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران، با روش سرشماری کامل است. ابزار جمع آوری داده‌ها دو پرسشنامه بر اساس مدل‌های لی و چوی، و نانوکا و تاکه‌اوچی بود، و تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش آمار توصیفی استنباطی، آزمون پیرسون، فیشر و شبکه عصبی خودسازمانده بود، که با کمک نرم افزارهای اس‌پی‌اس‌اس ، آموس ، و متلب انجام شد. یافته‌ها نشان داد که مقدار وزن اهمیت (شیب خط رگرسیون استاندارد شده) برابر با 55/0 است، و نشان دهنده 30% اثر بخشی توانمندسازها بر مدیریت دانش است، از دیدگاه شاخص‌های برازش ضریب همبستگی بین توانمندسازها و مدیریت دانش مثبت است. نتایج نشان‌داد که توانمندسازهای مدیریت دانش و تمام ابعاد آن رابطه مثبت، معنادار، و تاثیر مستقیم بر مدیریت دانش دارند، بصورتی که بعد پشتیبانی آی‌تی بیشترین، و بعد مهارت‌های تی شکل کمترین عامل تاثیرگذار هستند، و شبکه عصبی خودسازمانده نیز رابطه توامندسازها با مدیریت دانش را تایید کرده است.