بررسی رابطه ی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران

Abstract

پژوهش حاضر، به بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 285 نفر از اعضای هیئت علمی این پردیس بوده، که با فرمول کوکران و در سطح آلفای (0/05) ،نمونه پژوهش به تعداد 164 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه(سرمایه انسانی نادری)، می باشد و با روش روایی محتوایی، این پرسشنامه توسط متخصصان سرمایه انسانی تایید شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ( 0/941) بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون­های k-s، آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی تفکیکی) استفاده شد. یافته­ها نشان داد: سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی پردیس فنی دانشگاه تهران با آلفای(0/05) بالاتر از سطح متوسط بود. بین سرمایه های انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده های پردیس فنی دانشگاه تهران با آلفای(0/05) تفاوت معناداری وجود نداشت. میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده های مهندسی مکانیک،معدن و صنایع درسطح متوسط ، اما میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های مهندسی برق و کامپیوتر، عمران، شیمی و متالوژی و مواد در سطح نسبتاَ مطلوب و بالاتر از متوسط می باشد. بین وضعیّت پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد در دانشکده های پردیس فنی تفاوت معناداری وجود نداشت بین شاخص کلی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطة مثبت و معناداری (0/334r=) وجود داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر چقدر سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در مؤلفه های شایستگی های شناختی، فراشناختی و ارتباطی-عاطفی بیشتر باشد می توان شاهد پیشرفت تحصیلی بهتر دانشجویان باشیم.