بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری با مهارت‎های تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر

Abstract

چکیده: هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری با مهارت‎های تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‎شهراصفهان بود. نمونه مورد مطالعه 350 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی‎شهر بودند که از بین دانشجویان رشته‎های مختلف، به روش نمونه‎گیری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسش‎نامه خود-تنظیمی یادگیری، و ‌پرسش‎نامه محقق‎ساخته مهارت‎های مطالعه بود. نتایج داده‎های پژوهش با استفاده از روش همبستگی، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون به‎وسیله برنامه کامپیوتری spss تحلیل شد. پس از تجزیه و تحلیل داده‎ها، نتایج زیر به‎دست آمد:

رابطه معنی‎دار و مثبتی بین خودتنظیمی یادگیری ومهارت‎های تحصیلی در دانشجویان وجود دارد. رابطه معنی‎دار ولی منفی بین تنظیم کنترل شده و مهارت‎های تحصیلی در دانشجویان وجود دارد. رابطه معنی‎داری بین هیچ‎یک از انواع تنظیم‎های یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان وجود ندارد. انواع تنظیم‎های یادگیری، سهم معنی‎داری در پیش‎بینی مهارت تحصیلی ایفا می‎کنند.

بین وضعیت تنظیم‎های یادگیری در جنس‎های مختلف و رشته‎های مختلف تفاوت معنی‎داری مشاهده نشد.