بررسی ارتباط بین پلی‌مورفیسم‌های ژن بتا 1 رسپتور اینتر لوکین 12 و بیماری سل ریوی در بین جمعیت ایرانی

Abstract

<em>سابقه و هدف</em>: بیماری سل ریوی یکی از مهم‌ترین عوامل عفونی منجر به مرگ و میر جهانی است. از بین مبتلایان به این بیماری تنها 10% از افراد آلوده شده با باکتری <em>مایکوباکتریوم</em> <em>توبرکیلوسیس</em> علائم بیماری را از خود بروز می‌دهند. این مساله نقش عوامل ژنتیکی را در حساسیت ابتلا به این بیماری را نشان می‌دهد. هدف از این پژوهش تعیین پلی‌مورفیسم‌های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 در بین بیماران مبتلا به سل ریوی است. <em>مواد و روش ها </em>: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 120 بیمار سل ریوی و 167 کنترل سالم انجام شد. پلی مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی در دو ناحیه G/A 1637 + و C/T 1664+ به وسیله PCR-RFLP تعیین گردید. <em> یافته‌ها: </em>در بین افراد بیمار و سالم مورد پژوهش هیچ‌گونه تفاوت عمده‌ای در توالی آللی نواحی G/A 1637+ و C/T1664+ مشاهده نشد (05/0≥<em>p</em>). همچنین هیچ‌گونه ارتباط معناداری بین پلی‌مورفیسم ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12و حساسیت به سل ریوی وجود نداشت. <em>نتیجه‌گیری </em>: با وجود عدم ارتباط بین پلی‌مورفیسم‌های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 و سل ریوی به دلیل نقش موثر عوامل ژنتیکی در حساسیت نسبت به بیماری‌ها، انجام پژوهش‌های بیشتر در این مورد پیشنهاد می‌گردد.