بررسی فراوانی ژن‌های کد کننده لکوسیدین در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی‌سیلین جدا شده از بیماران سوختگی در بیمارستان طالقانی اهواز

Abstract

<em> </em><em>سابقه و هدف</em> : برخی از سویه‌های <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> که توکسین‌های دو جزئی مانند PVL و LUKE/D را تولید می‌کنند، می‌توانند باعث افزایش بیماری‌های پوستی شدید، ذات‌الریه کشنده، استئومیلیت و در نهایت منجر به مرگ شوند. هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی ژن‌های کدکننده لکوسیدین در <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> مقاوم و حساس به متی‌سیلین جدا شده از بیماران سوختگی در اهواز بود. <em>مواد و روش‌ها</em>: این پژوهش به‌صورت مقطعی-توصیفی بر روی 203 نمونه تهیه شده از زخم بیماران سوختگی بستری شده در بیمارستان طالقانی اهواز انجام شد. تمامی نمونه‌ها برای شناسایی <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> با روش‌های معمول کشت و تست‌های بیوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA باکتری، به منظور شناسایی ژن‌های <em>mecA</em>، <em>PVL</em> و <em>LUKE/D</em> از تکنیک PCR استفاده گردید. <em>یافته‌ها</em>: از مجموع نمونه‌های مورد بررسی در 95 مورد (8/46%) <em>استافیلوکوکوس اورئوس</em> شناسایی گردید. 83 سویه (36/87%) دارای ژن <em>mecA</em> بودند. فراوانی ژن‌های <em>PVL</em> و <em>LUKE/D</em>در سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین به ترتیب 23/7% و 26/66%، و در سویه‌های حساس به متی‌سیلین 3/33% بود. <em> نتیجه گیری</em> : با توجه به فراوانی بالای ژن‌های <em>PVL</em><em>و</em> <em>LUKE/D</em>در میان سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین <em>استافیلوکوکوس</em> <em>اورئوس</em> و نیز شدید و کشنده بودن بیماری‌های ناشی از آن، تشخیص زود هنگام و درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت بیماری باید مدنظر قرار گیرد.