کاهش آثار زیست‌محیطی پساب قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) با استفاده از فناوری بیوفلوک

Abstract

چکیده‌ قزل‌‏آلای ‏رنگین‏کمان یکی از گونه‏های اصلی تولید آبزیان کشور است. پساب‏های غنی از مواد آلی حوضچه‏های پرورشی این نوع ماهی وارد محیط و سبب تغییر در اکوسیستم‏های طبیعی می‌شود. با فناوری بیوفلوک و متعادل‌کردن نسبت کربن به نیتروژن، می‌توان به کمک میکروارگانیسم‏های هتروتروف مواد دفعی آبزی را تجزیه و از آلودگی‌های زیست محیطی جلوگیری کرد. در این مطالعه تولید بیوفلوک برای تبدیل فضولات و کاهش آلودگی، بررسی شد. چهار تیمار مختلف شامل تیمارهای شاهد (بدون منبع کربنی)، ملاس، شکر و ترکیب ملاس و شکر (به نسبت مساوی) هر کدام با سه تکرار طراحی شد. میزان 200 گرم فضولات ماهی‏ قزل‌‌آلای ‏رنگین‌کمان به همراه 6 لیتر از آب خروجی استخرهای پرورشی به داخل زوک‏های شیشه‏ای 6 لیتری منتقل شد. سپس زوک‏ها در محلی با دمای ثابت (˚C25) و هوادهی مداوم قرار داده شدند. سپس با اندازه‏گیری ترکیبات نیتروژنی فضولات، مقادیر لازم از کربوهیدرات‏ها محاسبه و به تیمارها اضافه شدند. طول مدت مطالعه 72 ساعت بود و طی آن ترکیبات نیتروژنی به همراه pH تیمارهای مختلف روزانه اندازه‌گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که در تیمار شاهد ترکیبات نیتروژنی به شکل نهایی نیترات تجمع می‏یابد که میزان آن از نظر آماری با سایر تیمارها اختلاف معنادار داشت (05/0P<). همچنین، در سایر تیمارها، نیترات توسط باکتری‏های هتروتروف جذب و به بیوفلوک تبدیل شد. بر‌اساس این نتایج می‏توان نتیجه گرفت که در فناوری بیوفلوک با تبدیل ترکیبات نیتروژنی به بیوفلوک و خارج‌کردن آن از محیط، آلودگی ترکیبات نیتروژنی پساب‏ها به‌صورت چشمگیری کاهش پیدا می‏کند. ‌