اندازه‌گیری برخی از فلزات سنگین در ماهی شوریده ruber Otolithes: مطالعۀ موردی بندر ماهشهر

Abstract

سمی‌بودن بالای فلزات سنگین و افزایش غلظت آ‌ن‌ها در محیط‌زیست لزوم پایش مکانی و زمانی آ‌ن‌ها را ایجاب می‌کند. به‌دلیل خاصیت انباشتگیِ فلزات سنگین در بدن آب‌زیان، همواره نگرانی‌هایی درخصوص امکان ورود آ‌ن‌ها به بدن انسان‌ از طریق مصرف ماهی‌های آلوده وجود دارد. زیست‌بوم و نوع تغذیۀ ماهی شوریده به‌صورتی است که عناصر سنگین در بافت‌های آ‌ن‌ها تجمع می‌یابد، از این‌رو منطقۀ مورد مطالعه به منظور بررسی وضعیت آلودگی، انتخاب شد. در این تحقیق میزان غلظت عناصر مهمی چون کادمیومCd ، کرومCr ، مس Cu، سرب Pb، منگنز Mn، روی Zn، نیکل Ni و آهن Fe در بافت خوراکی (عضله) ماهی شوریدۀ صید‌شده از بندر ماهشهر آنالیز شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که میانگین غلظت عمدۀ فلزات مورد بررسی (به‌جز کادمیوم و نیکل) در بافت عضلۀ ماهی شوریده از حد استاندارد اعلام‌شده از سوی WHO کمتر است، اما برای ارزیابی دقیق‌تر خطر سایر منابع دریافت نیز باید بررسی شوند.