گوشه نشینان آسمانی

Abstract

اعتکاف یعنی گوشه نشینی که برای رضایت خداوند متعال صورت می گیرد. اعتکاف درسیره انبیاء، معصومین و اولیاء الله بسیار پسندیده و شایسته است که سفارش فراوانی به آن شده است و زمان خاصی برای این کار وجود ندارد اما در ایامی خاص می باشد که دارای اجر بیشتری است و اعمال خاصی دارد که مهمترین آنها روزه‏داری می باشد.اعتکاف بستر مناسب اندیشه ، تفکر و خردورزی است. اعتکاف توقفی ناآگاهانه در مسجد نیست، درنگ و مکث کردن و «حبس خویشتن» در مسجد، بدون عشق به عبادت و قصد قربت نیست. اعتکاف از جمله عبادت های مستحب است که در آن، فرد برای مدت مشخص (دست کم سه روز) در مسجد می ماند و روزه می گیرد. ارکان این عبادت، اقامت در مسجد و روزه می باشد و اعتکاف زمان مخصوصی نیز ندارد. این عمل به لحاظ فلسفی آثار فردی و اجتماعی کثیری دارد که یکی از تأثیرات آن، سوق دادن جامعه‏ی اسلامی به سوی کمال است. اعتکاف در ادبیات چنان رسا و گویا بیان شده است که این عمل را مرحله ای از سیر وسلوک الهی می شمارد.