تحول در اندیشه توزیع درآمد در قرن بیستم (حرکت از توزیع تابعی به توزیع مقداری درآمد)

Abstract

<strong>مطالعه حاضر به بررسی دلایل تغییر ساختار در اندیشه توزیع درآمد از توزیع تابعی درآمد یعنی توزیع درآمد بین عرضه کنندگان عوامل تولید به «توزیع مقداری درآمد»؛ یعنی توزیع درآمد بین افراد یا خانوارها که نیازمند گذشت زمانی بیش از یک قرن بوده است، می‌پردازد. طی یک قرن گذشته، در تحول اندیشه توزیع از تابعی به شخصی، برخی عوامل، نقش تسهیل‌کنندگی و برخی دیگر نیز نقش بازدارندگی داشته‌اند. در این مطالعه هفت عامل تسهیل کننده؛ </strong><strong>شامل </strong><strong>نیاز دولتهای رفاه، کاستیهای نظریه توزیع تابعی، </strong><strong>بهبود امکانات سخت افزاری و نرم افزاری تحلیل درآمد و هزینه</strong><strong>، نظریه رشد و نابرابری کوزنتز، نظریه انتخاب فردی فریدمن، نظریه سرمایه انسانی بکر و توزیع عادلانه رالز و دو عامل بازدارنده؛ شامل جایگاه توزیع تابعی در اندیشه نئوکلاسیک و مکتب کمبریج و ابهام در تعریف کاربردی از عدالت توزیعی برشمرده شده‌اند. گذار نظریه‌های توزیعی در بستر نظریه‌های اقتصاد کلان و اقتصاد خرد می‌تواند فصلی از فرایند تکامل علم اقتصاد در این زمینه طی یک قرن گذشته باشد.</strong> <strong> </strong>