عقلانیت و آشفتگی در برنامه‌ریزی: با تاکید بر تئوری عقلانیت گولت
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
576.8کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سال‌ها از زمان به‌کارگیری سازوکار برنامه‌ریزی در فرآیند توسعه ایران می‌گذرد. با این وجود، ایران همچنان در رسیدن به این هدف ناکام مانده است. بررسی سطوح مختلف تصمیم‌گیری در کشور از دو مجرای عدم توجه به عنصر هدفمندی به معنای نبود درک صحیح و درخور از مفهوم برنامه‌ریزی در توسعه و همچنین نادیده گرفتن عنصر عقلانیت به معنای توجه نکردن به ماهیت انسان، شیوه تفکر او و هویت جمعی تصمیمات و اقدامات او، نشان می‌دهد این دو عامل از جمله دلایلی هستند که منجر به عجین شدن ساختار برنامه‌ریزی ایران با دورهای توسعه نیافتگی شده‌اند. در این مطالعه، براساس مبانی نظری تقسیم‌بندی گولت از عقلانیت و با تعیین دو شاخص هماهنگی و الزام در اجرای برنامه‌ها، تعامل میان عقلانیت گروه‌های برنامه‌ریز در کشور را بررسی کرده‌ایم. سپس با ارائه مصادیقی از تجربه تصمیم‌گیری در ایران، عقلانیت مسلط بر نظام برنامه‌ریزی کشور را شناسایی کردیم. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند اولویت‌های تصمیم‌گیری در ایران بیش از آنکه حاصل تعاملی کارآمد میان عقلانیت‌ها باشد، برآمده از تعاملی تحویل‌گرایانه بوده و در سطوح گوناگون تصمیم‌گیری این عقلانیت سیاسی بوده که بر اقدامات صورت گرفته تسلط داشته است.
کلید واژگان
فرآیند برنامهریزیهدفمندی
عقلانیت
دنیس گولت
تعامل تحویل‌گرایانه
شماره نشریه
69تاریخ نشر
2018-06-221397-04-01
ناشر
دانشگاه علامه طباطباییAllameh Tabataba'i University
سازمان پدید آورنده
استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهراناستاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
کارشناسی ارشد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
شاپا
1735-210X2476-6453
