فعل‌های میانه و بررسی آنها در اوستای جدید. بخش دوم: فعل¬های اوستایی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
782.9کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
فعل اوستایی بر مبنای زمان، نمود، شخص، شمار و دو جهتِ اکتیو و میانه بررسی می‌شود. بنا بر دیدگاه رایج، جهت میانه وسیلۀ تبدیل ریشههای گذرا به ناگذر است. این دیدگاه با مشاهدۀ ریشههای فعلی‌ای شکل گرفته است که در جهت اکتیو، گذرا و در جهت میانه ناگذر هستند، درحالی‌که زبان اوستایی ویژگی دیگری را در خود دارد که نظریۀ فوق را به چالش می‌کشد و آن وجود افعال «فقط میانه» و افعال «گذرای میانه» است. بررسی نوین افعال میانه در زبان‌های هندواروپایی تجدید نظر در مورد تحلیل جهت میانه و یافتن معیارهایی ظریف‌تر برای پی بردن به عملکرد آن در زبان‌های ایرانی باستان، از جمله زبان اوستایی را ضروری ساخته است. در این مقاله افعال میانۀ اوستای جدید در پرتوی پژوهش‌های نوین هندواروپایی مورد بررسی قرار گرفته، با روشی متفاوت از پیش دستهبندی شده اند.
کلید واژگان
اوستای جدیدبافت
فعل میانه
گذرا
ناگذر
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2013-04-211392-02-01
ناشر
دانشگاه تهرانUniversity Tehran
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری دانشگاه ایندیانا، امریکا
شاپا
1026-22882676-3362
