بررسی تأثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در کلان‌شهر تهران با تأکید بر سازگاری میان‌فرهنگی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هوش فرهنگی و هیجانی بر عملکرد کارکنان شهرستانی شاغل در شهر تهران با درنظرگرفتن نقش سازگاری میان­فرهنگی و بر مبنای مطالعه‌ای توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. این پژوهش شامل دو جامعة مدیران شرکت‌ها (120 نفر) و کارکنان شهرستانی (700 نفر) شاغل در شرکت­های خصوصی فعال در صنعت لوازم کامپیوتری و موبایل بوده است که با توجه به تعداد محدود جامعة اول از روش سرشماری و در جامعة دوم براساس نمونة محاسبه‌شده به تعداد 240 نفر براساس جدول مورگان، روش نمونه‌گیری طبقه­ای تصادفی به‌کار گرفته شد. ابزار جمع­آوری داده­ها دو پرسشنامة 10 و 36 پرسشی محقق‌ساخته است که روایی آن‌ها به دو روش روایی همگرایی و واگرایی، و پایایی پرسشنامه­­ها با روش آلفای کرونباخ تأیید شد. تجزیه‌وتحلیل داده­ها با به‌کارگیری نرم‌افزار Amos21 و به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد هوش فرهنگی و هیجانی کارکنان شهرستانی شاغل در کلان‌شهر تهران به‌طور غیرمستقیم و از طریق نقش سازگاری بین‌فرهنگی بر عملکرد آنان تأثیرگذار بوده است. سایر نتایج نشان داد توانایی کارکنان شهرستانی در دستیابی به سازگاری بین­فرهنگی در شرکت­های یادشده، عملکرد فردی و سیستمی آنان را در حد قابل توجهی افزایش خواهد داد.