شناسایی و رتبه‌بندی عوامل مؤثر در جذب و نگهداشت استعدادها با استفاده از رویکرد فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (مطالعۀ موردی: دانشگاه تهران)

Abstract

در بازار رقابتی امروزی، منابع انسانی مهم‌ترین مزیت رقابتی و سرمایۀ سازمانی محسوب می‌‌شوند. ازاین‌‌رو، توجه ویژه‌‌ای به نقش استعداد در سازمان معطوف شده است. از مهم‌‌ترین مقوله‌‌های مرتبط با استعداد، مدیریت بهینۀ جذب و نگهداشت استعدادهاست. هدف این مطالعه، شناسایی و رتبه‌‌بندی مهم‌‌ترین عوامل تأثیر‌‌‌‌گذار در جذب و نگهداشت استعدادها در دانشگاه است. این مقاله یک مدل ارزیابی را مبتنی بر فرایند تحلیل سلسله‌‌مراتبی (AHP) برای رتبه‌‌بندی این عوامل به‌‌ کار گرفته ‌‌است. این مطالعه در دانشگاه تهران (به‌منزلۀ بهترین دانشگاه کشور) انجام شد. بدین‌منظور، پرسش‌‌نامۀ مقایسه‌های زوجی طراحی و داده‌‌ها با استفاده از این پرسش‌‌نامه، از رؤسای دانشکده‌‌ها جمع‌آوری شد. نتایج نشان داد که شاخص برند و شهرت دانشگاه و زیرشاخص الگوبودن در شبکۀ دانشگاهی، در بین شاخص‌‌ها و زیرشاخص‌‌های تعیین‌شده، بیشترین تأثیر‌‌گذاری را در جذب و نگهداشت استعدادها در دانشگاه تهران دارند.