استفاده از روش ایزوتوپی ازت-15 در بررسی کارایی سطوح مختلف اوره تحت سیستم کود-آبیاری قطره‌ای و مقایسه آن با روش شیاری در گیاه گوجه فرنگی

Abstract

برای تعیین سطح مقدار مناسب اوره به منظور افزایش کارایی مصرف ازت و میزان تولید محصول در سیستم کود- آبیاری قطره‌ای⁽¹⁾و مقایسه آن با “ روش شیاری “ کود و آب‌دهی سنتی، آزمایشی به صورت طرح قطعه‌های کاملاً تصادفی در پنج تیمار و چهار تکرار در کرتهای 35 متر مربعی به اجرا درآمد. تیمارهای <span style="font-family: Times New Roman;">N_o</span>، ₁<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> ، ₂<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> و ₃<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> به ترتیب با مقادیر 0 ، 100 ، 150 و 200 میلی گرم ازت در لیتر (بصورت کود اوره) و همراه با آب در سیستم کود- آبیاری قطره‌ای به عمل آمد. در تیمار شیاری (<span style="font-family: Times New Roman;">Ns</span>)، از معادل سطح کودی تیمار ₂<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> به صورت کاشت ردیفی استفاده شد. شش گیاه در وسط هر کرت انتخاب و کود اوره نشاندار شده با ازت <span style="font-family: Times New Roman;">–</span> 15 به آنها داده شد. کنترل رطوبت ناحیه^ء ریشه گیاه و برنامه ریزی آبیاری، به وسیله^ء دستگاه نوترون سنج صورت گرفت. نتایج حاصل نشان می‌دهند که با وجود افزایش مقادیر کود در سیستم کود- آبیاری، سهم گیاه در جذب عنصر ازت تقریبا" ثابت می‌ماند و در نتیجه به مقدار اتلاف افزوده می‌شود. بر این اساس، تیمار ₁<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> با استحصال 54 % ازت از کود، بیشترین کارایی مصرف کود اوره را در شرایط بکار رفته داشته است. تیمارهای ₂<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> و ₃<span style="font-family: Times New Roman;">N</span> به ترتیب مقادیر 39% و 31 % ازت دریافت کرده‌اند، و سیستم آبیاری شیاری با اتلاف 83 % از ازت کود، کمترین بازدهی را داشته است.