بررسی رابطۀ دلبستگی معنوی و سلامت روانی (مورد مطالعه: دانشکدۀ مدیریت دانشگاه تهران)

Abstract

<strong><em><span style="text-decoration: underline;">هدف:</span></em></strong> این مطالعه بر آن بود که رابطۀ بین دلبستگی معنوی را با سلامت روانی در بین دانشجویان دانشکدۀ مدیریت دانشگاه تهران اندازه‌گیری کند. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">روش:</span></em></strong> حجم نمونۀ این مطالعه را 412 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه تهران(237 نفر زن و 175 نفر مرد) تشکیل می‌دهد که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای تحقق اهداف پژوهش، از پرسشنامه استفاده شد. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">یافته‌ها:</span></em></strong> بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل فرضیۀ پژوهش، میزان ضریب همبستگی بین متغیّر دلبستگی به خدا و سلامت روان 0.166-=r به دست آمد که همبستگی منفی را بین این دو متغیّر نشان می‌دهد. <strong><em><span style="text-decoration: underline;">نتیجه‌گیری:</span></em></strong> بین دو متغیّر پژوهش رابطۀ معکوس وجود دارد؛ یعنی با افزایش دلبستگی به خدا، شاهد کاهش مؤلفه‌های سلامت روان(علائم بدنی، اضطراب و بی‌خوابی، نارساکنش‌وری اجتماعی و افسردگی) هستیم. در بررسی سایر فرضیه‌ها مشخص شد که همبستگی بین دلبستگی به خدا و مؤلفه‌های سلامت روان در بین دانشجویان دختر در همۀ رابطه‌ها معنادار و معکوس است که نشان می‌دهد کاهش در متغیّر دلبستگی به خدا، با افزایش در مؤلفه‌های سلامت روان همراه است؛ این رابطه در بین دانشجویان پسر معنادار نیست.