مطالعه‌ی سینتیک، تعادل و ترمودینامیک جذب اورانیم (VI) از محلول‌های آبی به وسیله‌ی جاذب ترکیبی پلی‌وینیل الکل/ تترا اتیل اورتو سیلیکات با گروه عاملی مرکاپتو

Abstract

جاذب ترکیبی پلی وینیل الکل/ تترا اتیل اورتو سیلیکات با گروه عاملی مرکاپتو به روش سل- ژل تهیه شد و کاربرد آن در جذب <br /> یون­های اورانیم (VI) در فرایند ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. گروه_­های عاملی موجود در جاذب­های ترکیبی از طریق طیف­سنجی تبدیل فوریه­ی زیر قرمز (FTIR) تعیین شد. اثر پارامترهای مؤثر بر ظرفیت جذب یون­های اورانیم به وسیله­ی جاذب ترکیبی تهیه شده از قبیل درصد وزنی تترا اتیل اورتو سیلیکات و 3- مرکاپتوپروپیل تری متوکسی سیلان، pH، مقدار جاذب، زمان تماس، غلظت اولیه­ی محلول اورانیم و دمای محلول محاسبه شد. حداکثر میزان جذب اورانیم توسط جاذب 08_/39 میلی­گرم بر ­گرم در دمای 45 درجه و pH برابر 5_/4 به دست آمد که قابل قیاس با مقادیر اعلام شده توسط دیگر پژوهش­گران است. داده­های سینتیکی با سه مدل شبه مرتبه­ی اول، شبه مرتبه­ی دوم و دو نمایی تحلیل شدند. سه مدل هم­دمای فرندلیچ، لانگمویر و دوبین- رادشویچ برای توصیف داده­های تعادلی استفاده شد. محاسبه پارامترهای ترمودینامیکی نشان داد که فرایند جذب اورانیم به وسیله­ی جاذب ترکیبی تهیه شده گرماگیر و خودبه­خودی است. جاذب ترکیبی پلی وینیل الکل/ تترا اتیل اورتو سیلیکات اصلاح شده با گروه عاملی مرکاپتو به وسیله­ی نیتریک اسید 5_/0 مولار هیدروکلریدریک اسید 1_/0 مولار با نسبت حجمی یکسان احیا شد و در پنج چرخه­ی جذب- واجذب مورد استفاده قرار گرفت که تغییر چندانی در ظرفیت جذب مشاهده نشد.