بررسی رابطه بین آموزش کارآفرینانه معلم (اهداف، محتوا، ضرورت، شیوه و محیط آموزشی) با روحیه کارآفرینانه دانش‌آموزان متوسطه شهر تهران

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین آموزش کارآفرینانه معلم (اهداف، محتوا، ضرورت، شیوه و محیط آموزشی) با روحیه کارآفرینانه دانش‌آموزان متوسطه شهر تهران اجرا شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری همه معلمان و دانش‌آموزان متوسطه شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تعداد 100 معلم و 400 دانش‌آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، از پرسشنامه استاندارد شده روحیه کارآفرینی دانش‌آموز و پرسشنامه محقق ساخته آموزش کارآفرینی معلم استفاده شد. از روش‌های ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و تک متغیره و تحلیل واریانس یک طرفه به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که بین آموزش کارآفرینانه، ضرورت آموزش کارآفرینانه، محتوای آموزش کارآفرینانه، محیط آموزش کارآفرینانه، شیوه‌های آموزش کارآفرینانه با روحیه کارآفرینی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت و تنها مؤلّفه اهداف آموزش کارآفرینانه با روحیه کارآفرینی دانش‌آموزان رابطه معناداری پیدا نکرد؛ وضعیت آموزش کارآفرینی معلمان و روحیه کارآفرینی دانش‌آموزان و ابعاد آن‌ها در سطح نسبتاً مطلوبی قرار داشتند؛ جنسیّت بر میزان روحیه کارآفرینی‌دانش‌آموزان تأثیر دارد و میانگین نمره دانش‌آموزان پسر بیش‌تر از دانش‌آموزان دختر است؛ در روحیه کارآفرینی دانش‌آموزان رشته‌های مختلف (ریاضی، انسانی، تجربی) تفاوت معناداری وجود ندارد.