نقش واسطه‌ای رضایت شغلی در رابطه سیاست‌های انگیزشی و تنبیهی در ارزیابی عملکرد با ترک خدمت درآموزش و پرورش

Abstract

این پژوهش با هدف تعیین رابطه سیاست‌های انگیزشی و تنبیهی در ارزیابی عملکرد با ترک خدمت با توجه به نقش واسطه‌ای رضایت شغلی در میان کارکنان ادارات وابسته به سازمان آموزش و پرورش شهر اصفهان اجرا شد. از جامعه آماری مورد اشاره، 308 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سیاست‌های ارزیابی عملکرد (JPEQ، دارای دو خرده مقیاس سیاست‌های انگیزشی و سیاست‌های تنبیهی)، پرسشنامه رضایت شغلی (‌JSQ) و پرسشنامه ترک خدمت (ITQ) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سیاست‌های انگیزشی با رضایت شغلی و ترک خدمت به ترتیب رابطه مثبت و منفی معنادار و بین سیاست‌های تنبیهی با ترک خدمت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج الگوسازی معادله ساختاری نشان داد که سیاست‌های تنبیهی و انگیزشی در ارزیابی عملکرد بر رضایت شغلی (به ترتیب 25/0 و 11/0) و ترک خدمت (به ترتیب 41/0 و 27/0-) اثر مستقیم معنادار دارد و فقط اثرات غیرمستقیم سیاست‌های انگیزشی بر ترک خدمت از طریق رضایت شغلی (برابر با 05/0) معنادار است.