رابطه سپاسگزاری با سبک‌های مقابله‌ای دانشجویان دانشگاه‌های تهران

Abstract

هدف این پژوهش، بررسی رابطه سپاسگزاری و سبک‌های مقابله با استرس در دانشجویان دانشگاه‌های سراسری شهر تهران بود. 299 دانشجو با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. سپس دانشجویان پرسش‌نامه سپاسگزاری و سبک‌های مقابله با استرس را تکمیل کردند. نتایج پژوهش بین سپاسگزاری با کلیه زیرمقیاس‌های سبک مقابله‌ای مسأله‌مدار و همچنین با برخی از زیرمقیاس‌های سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار رابطه مثبت نشان داد. همچنین سپاسگزاری با مقابله از طریق مصرف دارو و مقابله از طریق عدم درگیری رفتاری، رابطه منفی و با مقابله از طریق تفکر آرزومندانه رابطه مثبت نشان داد. نتایج نشان داد که افراد سپاسگزار بیشتر از سبک‌های مقابله‌ای کارامد در مقایسه با سبک مقابله‌ای ناکارامد بهره جستند. بیشترین قدرت پیش‌بینی سپاسگزاری را در میان سبک‌های مقابله با استرس به ترتیب سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار، مسأله‌مدار و ناکارامد دارد. همچنین بین نمره کل سپاسگزاری با سبک‌های مقابله‌ای کارامد و ناکارامد رابطه متقابل وجود دارد. این احتمال وجود دارد که افرادی که از میزان سپاسگزاری بالایی برخوردارند، گرایش به استفاده از سبک‌های مقابله‌ای کارامد دارند.