انگیزش انتقال و انتقال آموزش‌های ضمن خدمت اقدام‌ پژوهی: آزمون یک الگو و ارزیابی وضع موجود در مدارس متوسطه شهرستان های استان تهران

Abstract

سرمایه گذاری در آموزش های ضمن خدمت اقدام پژوهی تا مادامی که معلمان آموخته ها را به کلاس درس منتقل نکنند، منطقی نیست. سیاستگزاران و پژوهشگران معتقدند که انتقال آموزش زمانی اتفاق می افتد که معلمان انگیزش لازم برای انتقال را داشته باشند. بر این اساس در پژوهش حاضر انگیزش انتقال آموزش های ضمن خدمت اقدام پژوهی بر اساس الگوی ججن فورتنر و همکاران (2010)، در نمونه ای مرکب از 235 معلم آزمون شده است. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه روا و پایا گردآوری و با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای و الگویابی معادلات ساختاری تحلیل شده است. نتایج نشان داد که وضع موجود متغیرهای انگیزش انتقال بطور معناداری در سطح مطلوب قرار ندارد. همچنین نتایج آزمون الگوی پژوهش حاکی از برازش قابل قبول آن با داده ها دارد. در این الگو اثر مستقیم «انگیزش خود مختار» و «انگیزش کنترل شده» بر «قصد انتقال» و اثر مستقیم «قصد انتقال» بر «انتقال آموزش» مثبت و معنادار محاسبه شده است. این پژوهش ضمن تأکید بر اهمیت انگیزش معلمان به انتقال آموزش های ضمن خدمت اقدام پژوهی، مدیران مدارس را به عنوان عاملی مؤثر در تقویت و تحریک این متغیر در مدارس مخاطب قرار می دهد.