سواد سلامت و تربیت معلم: صدای معلمان و دانشجو معلمان

Abstract

پژوهش حاضر با این هدف انجام شد که با تکیه بر دیدگاه دانشجویانِ دانشگاه فرهنگیان، ویژگی‌های برنامه‌ی درسی سواد سلامت تعیین شود و بر اساس آن سیاستگذاران و برنامه‌ریزان بتوانند برنامه‌هایی که با نیازهای مخاطبان متناسب است و به افزایش سواد سلامت آنان منجر می‌شود ارائه دهند. بدین منظور یک پژوهش کیفی از نوع هنجاری انجام شد. شرکت‌کنندگان این پژوهش، 228 نفر از معلمان شاغل در آموزش و پرورش و 25 نفر از دانشجومعلمانی بودند که در دانشگاه فرهنگیان در حال تحصیل بودند و به صورت نمونه‌گزینی در دسترس انتخاب شده بودند. ابزار گرد آوری داده، راهنمای مصاحبه و پرسشنامه‌ای متشکل از دو پرسش باز بود. داده‌های به دست آمده، کدگذاری و با استفاده از تحلیل مضمونی تحلیل شدند و در مضمون‌های برخاسته از داده‌های پژوهش گنجانده شدند. تحلیل داده‌های گردآوری شده به شش مقوله ختم شد: ضرورت برنامه، شایستگی‌های پیشنهادی، نقش مدرس و شیوه تدریس او، محتوای درس سلامت، شیوه ارزشیابی، بیم‌ها و امیدها. یافته‌ها نشان داد بسیاری از دانشجویان پیش از ورود به دانشگاه، برنامه درسی مرتبط با سلامت را تجربه نکرده‌اند. از نگاه مخاطبان اصلی برنامه درسی سواد سلامت، برنامه‌ی اثربخش باید بتواند شایستگیِ مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی نسبت به سلامت خود و دیگران را پرورش دهد. شرکت‌کنندگان خواستار این بودند که این برنامه توسط مدرسانی ارائه شود که جنسیت یکسانی با دانشجویان دارند و از آن گذشته الگوی رفتارهای سالم را از خود نشان می‌‌دهند. محتوای کاربردی و متناسب با زندگی واقعی مورد تأکید تمام شرکت‌کنندگان پژوهش بود.