سخن سردبیر

Abstract

سخن فصل <br /> <br />وضع نگران‌کنندۀ افزایش نرخ طلاق و کاهش نرخ ازدواج، پیامدهای متعددی را در جامعه بروز می‌دهد؛ نداشتن پایگاه خانوادگی، تزلزل در دلبستگی فرد به زندگی هنجارمند را سبب خواهد شد و ایجاد رابطه‌های سست و ناپایدار و هنجارشکنی‌هایی همانند ازدواج سفید، میل به همزیستی و دوستی با جنس مخالف و در نتیجه، در هم‌شکنی پایگاه خانه و خانواده را می‌نمایاند. مهم‌ترین آسیب نبودن کانون خانواده در زندگی فرد، عدم تعادل روحی و روانی وی را در درازمدت به صورت احساس از خود بیگانگی، یأس و ناامیدی و بی‌هدف بودن در زندگی نمایان می‌کند؛ گرچه به ظاهر اینگونه افراد خود را فارغ از قید و بندهای همسرداری و خانواده نشان می‌دهند، اما در خلوت خود، احساس رضایت باطنی ندارند. از طرفی، ایجاد ساختارهای مالی و اقتصادی مناسب در کنار فرهنگ غنی دینی و ملی، نگرانی‌ها و توجیهات گریز از تشکیل خانواده را کاهش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که هرچه افراد جامعه از نظر فرهنگی و اجتماعی بالغ‌تر باشند، حقوق شهروندی خود و دیگران را بیشتر رعایت می‌کنند و خانواده‌های تشکیل‌شده توسط آنان از قوام و دوام بالاتری برخوردارند. همچنین در ارتباط عاطفی افراد منطقی‌تر، وابستگی‌های رفتاری گسترده‌تر شده و در کنار هر فرد حداقل چند ابزار ارتباطی تسهیل می‌شود؛ اما به دلیل فقدان بلوغ افراد و ضعیف بودن عواطف و احساس اشخاص نسبت به هم، روابط سردتر و شکننده‌تر است. <br />بدیهی است پدیدار شدن چنین احساسهایی افراد را ترغیب می‌کند که خلأ حاصله را با جایگزینی غیر اصیل و گاه مخرّب جبران کنند؛ بدین‌گونه که اعتیاد فزاینده به انواع مخدّرها، سرگرمی‌های خالی از محتوا جایگزین نهادهای اصیل مانند خانواده، عشق و پایبندی افراد به خانواده، جامعه و ملت می‌شود. <br />این نشریه مفتخر خواهد بود که کندوکاوهای عالمانه و راهگشای اندیشمندان را در جامعۀ اسلامی در جهت خدمت به ملت شهید پرور اشاعه داده تا افقی نو حاصل شود. <br /> <br /><strong>سیدرضا سیدجوادین</strong> <br />