ارزیابی تأثیر هگزاکونازول بر برخی شاخص‌های فیزیولوژیک تحمل به کم‌آبی در دو رقم سویا

Abstract

به منظور بررسی تأثیر هگزاکونازول (HEX) بر افزایش تحمل به کم آبی دو رقم سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده‌ی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. عوامل مورد بررسی در این پژوهش شامل ارقام سویا (L17 و کلارک63)، غلظت هگزاکونازول (صفر و 35 میلی‌گرم در لیتر) و سطوح آبیاری (آبیاری مطلوب و تنش در سطح 40 درصد FC) بود. اعمال تیمار هگزاکونازول در مرحله گلدهی و به روش خاک کاربرد صورت گرفت و پس از آن تنش کم آبی بر گیاهان مورد نظر اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تنش کم‌آبی منجربه افزایش معنی‌دار میزان پرولین، گلوکز، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز گردید در حالی‌که محتوای کلروفیل a، b، کل، کاروتنوئید و پروتئین محلول برگ در اثر تنش کاهش یافت. رقم کلارک63 در مقایسه با رقم L17 تحمل بیشتری نسبت به شرایط کم‌آبی داشت. نتایج نشان داد که تیمار هگزاکونازول باعث افزایش محتوای کلروفیل در شرایط تنش گردید. کاربرد HEX در شرایط تنش کم‌آبی منجر به تخفیف اثرات تنش گردید به طوری که محتوای پرولین و گلوکز در اثر اعمال این ترکیب کاهش یافت. در شرایط آبیاری مطلوب، میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در هر دو رقم با مصرف هگزاکونازول افزایش یافت اما در شرایط تنش کم‌آبی میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در رقم L17 و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در رقم کلارک63 در اثر کاربرد هگزاکونازول افزایش یافت.