بررسی اثر اکسین، ساکارز و تغذیه بر الگوی تناوب باردهی نارنگی انشو (Citrus unshiu)

Abstract

تناوب باردهی یکی از مهم‌ترین مشکلات در برخی ارقام مرکبات از جمله نارنگی انشو می‌باشد. درخت سال‌آور، در سال‌های متوالی محصول منظمی تولید نمی‌کند. کاهش کیفیت میوه در سال پرمحصول و کاهش حجم تولید در سال کم‌محصول، خسارت اقتصادی به تولیدکننده وارد می‌کند. به‌منظور بررسی امکان کاهش این ناهنجاری، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 5 تیمار شامل: 1- شاهد؛ 2- مصرف بهینه کودهای شیمیایی؛ 3- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول‌پاشی نفتالن استیک اسید؛ 4- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول‌پاشی دی‌کلروفنوکسی‌استیک اسید و <br /> 5- مصرف بهینه کودهای شیمیایی و محلول‌پاشی ساکارز هر یک با 4 تکرار در 4 سال متوالی با درختان بالغ نارنگی انشو انجام شد. درختان شاهد بیش‌ترین رفتار تناوب‌ باردهی را طی چهار سال نشان دادند به‌طوری‌که به‌ترتیب یک سال "آور"، دو سال متوالی "نیاور" و یک سال‌آور داشتند در مقابل، چهار تیمار دیگر، تعداد سال‌های کم‌محصول را طی چهار سال، به یک سال کاهش دادند. تیمار 2 بیش‌ترین عملکرد سال کم‌محصول و کم‌ترین عملکرد سال پرمحصول را به خود اختصاص داد. کوچک‌ترین و کم‌وزن‌ترین میوه در سال‌های اول، دوم و چهارم متعلق به تیمار شاهد بود. مجموع عملکرد درختان در مدت 4 سال، در بین 5 تیمار، در تیمار شاهد حداقل بود. به‌طورکلی تیمار 2 با کاهش عملکرد در سال پر‌محصول، افزایش عملکرد در سال کم‌محصول و کاهش تعداد سال‌های کم‌محصول نسبت به شاهد و تیمارهای <br /> 3، 4 و 5 با کاهش تعداد سال‌های کم‌محصول و افزایش اندازه میوه در سال‌های پرمحصول، سبب تعدیل سیکل سال‌آوری، افزایش عملکرد کل طی سال‌های متوالی، کاهش میوه‌های ضایعاتی و بهبود بازارپسندی نارنگی سال‌آور انشو گردیده‌اند.