آفرینش اثر ادبی از دیدگاه پروست و بارس

Abstract

نویسندگان، منتقدان‌ ادبی و حتی خوانندگان تعاریف بسیاری از چه‌گونگی پیدایش یک اثر ادبی ارائه داده‌اند. بحث‌ها و پرسش‌‌ها دربارة این‌که یک اثر تا چه اندازه می‌تواند زاییدة روح، عوالم درونی، غریزه، استعداد، عقل و الهامات نویسنده باشد، همچنان ادامه دارند. این مقاله نیز بر آنست تا به بررسی و مطالعه دربارة آفرینش ادبی، از دیدگاه دو نویسندة صاحب نام اوایل قرن بیستم، مارسل پروست و موریس بارس، بپردازد. الگوبرداری از آثار اهل ادب، به‌عنوان عامل باروری روح یک نویسنده، توجه به قدرت‌های درونی و بهره‌وری از ژرفای درون و وجود نویسنده و زندگی‌اش، و سرانجام، جاودانه‌سازی عقاید ونام نویسنده با یک اثر، از جمله نکاتی‌‌اند که به نظر پروست و بارس، در آفرینش ادبی مطرح می‌شوند.