اهمیت و دلالت موضوعی مرگ در آثار جان کیتس

Abstract

دورهء رمانتیک، دوره ای ادبی است که همهء خوانندگان ادبیات را جذب می کند. از میان شاعران رمانتیک انگلستان، شاعری که در پی زندگی غم انگیز و مرگ زودرسش، همواره همدردی خوانندگان خود را به همراه داشته است، کسی نیست به جز جان کشس، عضوی از نسل جوان تر شاعران رمانتیک. او هیچ کاه اجازه نداد که بیماری کشنده اش مانعی در زندگی شاعرانه اش باشد. بالعکس بیماری وی و پیش بینی او دربارهء مرگ زودرس اش، خود اساسی مستحکم برای نوشته هایش گردید. او در جوانی و تا سن 23 سالگی قصیده های برجستهء خود و تعداد قابل توجهی اشعار دیگر را در ارتباط با موضوع اسطوره شناسی و قرون وسطی به رشتة تحریر در آورده بود. وی همانند همهء نویسندگان، دربارهء موضوعات متنوعی شعر سروده بود، که مرگ، برجسته ترین آن ها بود. این مقاله نخست دلایل جذب وی را به این موضوع مورد بررسی قرار می دهد. پس از آن ارتباط این موضوع با سه نمونه از آثارش: قصیده ا ی به هزا ر دستان، قصیده ای در باب اندوه و بانوی دلربای بی رحم راپی می گیریم.