عوامل مرتبط با وندالیسم در نوجوانان و جوانان 10تا 27 سال استان همدان با تأکید برضرورت نقش پلیس و امنیت اجتماعی

Abstract

با توسعة شهرنشینی، شاهد بروز پدیده و رفتارهای مختلف از جمله پدیدة وندالیسم در جوامع مختلف هستیم. امروزه، با گسترش شهرها، ناهنجاری‌های اجتماعی نیز گسترش می‌یابند که لزوم توجه جدی به این امر را بیشتر می‌طلبد. پدیدة وندالیسم از جمله مباحثی به شمار می‌رود که به سرعت جوامع مختلفی را درگیر کرده و به مثابة مسأله‌ای جدی در حال بروز است و حتی جامعة ما را با مشکلاتی مواجه ساخته است. این مقاله تلاش دارد عوامل مؤثر بر گرایش جوانان شهر همدان به رفتار وندالیسمی با تأکید بر ضرورت نقش پلیس و امنیت اجتماعی را بررسی کند و راه-حل‌های مناسب برای کاهش این معضل را ارائه دهد. روش تحقیق، از نوع پیمایشی بوده است. جامعة آماری مورد مطالعه، جوانان پسر شهر همدانی در سنین بین 27-10 ساله می‌باشند و با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونة کوکران، تعداد500 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری نیز به صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده صورت گرفت. فرضیه‌های این تحقیق عبارتند از: جنسیت، پایگاه اجتماعی، محل سکونت، ارتباط با همسالان و نحوه گذراندن اوقات فراغت که با متغیر رفتار وندالیستی. نتایج نشان داد که بین کلیة متغیرهای فوق با گرایش به رفتار وندالیستی، رابطة معناداری وجود دارد. پلیس به عنوان نیرویی که بالذات ماهیتی انتظامی داشته و اصولاً نظم را سر لوحة عمل و پشرفت خود می‌داند و می‌تواند با استفاده از هویت مدنی و اجتماعی خود به ایجاد نظم و برقراری امنیت پرداخته و نقش‌های مفید ومؤثری را نیز ایفا نماید.