مطالعه پروتزسازی گفتمانی : چرا دروغ روایتی پروتزی است؟

Abstract

برای تبیین چگونگی عملکرد دروغ به‎عنوان پروتز ابتدا به تعریف پروتز و کارکرد آن در حوزۀ گفتمان می‎‎پردازیم. با استفاده از نظریۀ امبرتو اکو از پروتز و نقش آن در گفتمان، نشان خواهیم داد که دروغ به عنوان یک نظام گفتمانی، ویژگی‎های مشترکی با پروتز دارد. مسئلۀ این مقاله این است که ببینیم چگونه گفتمان وجه پروتزی می‎یابد و به دنبال آن دروغ نیز به عنوان یک پروتز سبب خروج گفتمان از مسیر اصلی خود و ایجاد فضایی رخدادی و تخیلی که فراکنشی است، می‎گردد. با توجه به توضیحات فوق به بررسی این دو فرضیه می‎پردازیم ؛ گفتمان با استفاده از دروغ سبب تغییر نظام افقی روایت به نظام عمودی گشته و به این ترتیب برنامۀ کنشی به جریانی فراکنشی تغییر می‎یابد. این مهم در سه داستان کوتاه زاغ و روباه ، چوپان دروغگو و دختر شیر فروش و کوزه شیر بررسی می‎گردد. هدف این مقاله بررسی جایگاه پروتز در گفتمان روایی و همچنین تحلیل کارکرد پروتزی دروغ است.