بررسی کارکرد راوی در رمان همه چیز فرو می‌پاشد اثر چینوا آچبه از منظر روایت‌شناسی پسااستعماری

Abstract

تصویر ارایه شده از سرزمین های تحت سلطه در نوشتههای نویسندگان غربی، همواره نظر‌ورزانه و یک جانبه بوده است. در این راستا، ارائ? تصویری صحیح از این سرزمین‌ها برای باز پس‌گیری عزت از دست رفت? بومیان، از اهداف ادبیات پسااستعماری است. رمان همه چیز فرو می‌پاشد اثر چینوآچبه تلاشی در این زمینه است. مقال? حاضر، با معرفی روایت‌شناسی پسااستعماری که به‌ پیوند عناصر روایت و مفاهیم پسا‌استعماری توجه دارد، به ‌بررسی رابط? زاویه دید با استعمار‌زدایی در این رمان می‌پردازد. برای این منظور، این جستار با استمداد از روایت‌شناسی ژرارد ژنت که در آن زاوی? دید به‌ دو ‌بخش کانون دید و راوی تقسیم‌بندی می‌شود، نشان می‌دهد چگونه آچبه توانمندی‌های راوی برون‌داستانی را همچون وثوق بالا، تسلط بر اثر و... در خدمت هدف خود قرار می‌دهد. به عبارت دیگر، انتخاب این راوی موقعیت‌هایی را برای تحقق هدف نویسنده در اختیار وی قرار می‌دهد که با انتخاب راوی دیگری ممکن نمی‌شد.