رویکرد دوپهلوی داکتارو به دورة ترقی در رمان رگتایم

Abstract

داکتارو نویسندة سیاسی چپ ‌گرایی است که نوشتار های خود را در مرز گنگ و تار تاریخ و داستان می ‌آفریند. در این مقاله ، با تکیه بر دیدگاه فراداستان تاریخ‌نگارانه بر رمان رگتایم به واکاوی این انگیزه پرداخته شده است . در این رمان ، داکتارو نخست با نگرشی نقادانه، داعیة پیشرفت در دورة ترقی را زیر سؤال می‌برد ، سپس با واکاوی شخصیت‌های داستانی‌اش ، که برآمده از اقلیت‌های جامعة آمریکایی، به ویژه سیاهان و مهاجران‌اند، بی‌عدالتی‌ها را باز می‌تاباند. کالهاوس والکر و تاته بیانگر انسان‌هایی‌اند که در پی متبلور ساختن رؤیاها ی خویش‌اند. آنان، با این که هر دو از لایه‌های اقلیتند، اما برای رسیدن به هدف‌هایشان، هر یک راهی متفاوت اختیار می‌کند. سرانجام به نظر می‌رسد با وجود این‌که داکتارو وجود تغییر را در جامعه «دوران ترقی» خیلی پررنگ نمی‌بیند اما برای رسیدن به خوشبختی موعود در رؤیای آمریکایی، همواره رگه‌هایی از امید را باقی می‌گذارد.