بررسی رابطه بین توانمندی و خودکارآمدی با عملکرد شغلی دبیران در مدارس متوسطه دخترانه دولتی شهر تهران

Abstract

تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط بین توانمندی و خودکارآمدی با عملکرد شغلی دبیران مدارس متوسطه دخترانه در شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل دبیران مدارس متوسطه دخترانه دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 92-91 بود که تعداد آنها در حدود 9657 نفر بوده است. از این تعداد ، بر اساس جدول مورگان، 380 دبیر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش نمونه گیری در این تحقیق روش خوشه ای چند مرحله ای بوده است. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق شامل: پرسشنامه احساس توانمندی اسپریتزر(1995) ، پرسشنامه خودکارآمد یاسچانن- موران و ولفولک (2001) و پرسشنامه عملکرد شغلی محقق ساخته بود که پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، میانه، انحراف استاندارد، واریانس و همبستگی پیرسون) و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیری) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد از بین ابعاد توانمندی، بعد موثر بودن با ضریب تبیین 36/0 می تواند عملکرد شغلی را پیش بینی کند و همچنین از بین مولفه های خودکارآمدی ، مولفه درگیر کردن با ضریب تبیین 52/0 می تواند عملکرد شغلی را پیش بینی کند