نقد و بررسی آرای سید قطب در مورد آیات نازله در شأن ائمه (علیهم السلام)

Abstract

<em>تفسیر فی ظلال القرآن</em>، مهم ترین اثر سید قطب و بیانگر نبوغ و قدرت فکری این نابغه فرزانه است. این تفسیر در میان تفاسیر قرآن کریم رویکردی سیاسی، اجتماعی، حماسی و تربیتی دارد و مولف آن مفسری متجدد و روش تفسیری او نوین است. آشنایی مفسر با علل و اسباب نزول آیات به وی این امکان را می دهد که پیام ژرف و تفسیر واقعی آیه را دریابد و برداشت های تفسیری خویش را با شرایط و زمینه های نزول هماهنگ سازد. تفسیر آیات با عنایت کامل به مختصات ساختاری و محتوایی آنها به منزله معیاری است که مفسر برای ارزیابی اسباب نزول و بررسی صحت و سقم احتمالی آنها از آن بهره برده است. در این جهت سوال این است که آیا سید قطب در <em>تفسیر فی ظلال القرآن</em> برای اسباب نزول ارزشی قائل بوده یا نه؟ اگر قائل بوده دیدگاه وی درباره آیات نازله در شأن ائمه علیه السلام چگونه است؟ در این پژوهش به این پاسخ ها دست یافته ایم: سید قطب به اسباب نزول در تفسیرش می پردازد اما با قصور در خصوص ائمه اطهار علیه السلام در قبال این گونه آیات یا سکوت می کند یا اسباب نزول معارض آن را بیان می دارد.