منطقه گرایی جدید و الگوی امنیت سازی ترامپ در آسیای جنوب غربی

Abstract

منطقه‌گرایی جدید در سند امنیت ملی دونالد ترامپ طراحی شده است. محور اصلی منطقه‌گرایی جدید امنیت سازی براساس الگوهای «منازعه نیابتی» شکل گرفته است. مفهوم «موازنه فراساحلی» محور اصلی سیاست امنیتی دونالد ترامپ در محیط منطقه‌ای است. <br /> در سند امنیت ملی دونالد ترامپ، خاورمیانه عربی و آسیای جنوب غربی در مقایسه با سایر حوزه‌های منطقه‌ای همانند نیمکره غربی، آسیای شرقی و اروپا از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. دونالد ترامپ همچنین توانسته است که زمینه برای افزایش همکاری‌های راهبردی امریکا با روسیه و چین را امکانپذیر سازد. در چنین فرایندی میزان همکاری‌های اقتصادی و راهبردی ایالات متحده با قدرت‌های بزرگ براساس الگوهای رقابتی و معادله قدرت هماهنگ می شود. <br /> پرسش اصلی مقاله به این موضوع اشاره دارد که: «منطقه‌گرایی جدید امریکا براساس چه نشانه‌هایی شکل گرفته و چه پیامد امنیتی در محیط منطقه‌ای و سیاست بین‌الملل بجا می‌گذارد؟» فرضیه مقاله به این موضوع اشاره دارد که: «منطقه-گرایی جدید امریکا در آسیا جنوب غربی و خاورمیانه عربی مبتنی بر موازنه فراساحلی بوده و این امر به گونه‌ای اجتناب ناپذیر منجر به تداوم منازعات نامتقارن و نیابتی در محیط امنیتی خاورمیانه خواهد شد.» در تنظیم این مقاله از رهیافت ساختار و هویت «باری بوزان» استفاده می‌شود. <br /> دونالد ترامپ تلاش دارد تا منطقه‌گرایی جدید را براساس مؤلفه‌های ساختاری سازماندهی کند. در چنین فرایندی زمینه برای افزایش همکاری‌های اقتصادی و راهبردی بین امریکا،‌ روسیه و چین ایجاد می‌شود. محور اصلی تعارض امنیتی دونالد ترامپ را موضوعات و بازیگران منطقه‌ای و فروملی تشکیل می‌دهد.