تأثیر عصاره اتانولی زعفران بر هیستوپاتولوژی و شاخص‌های آسیب بافت کبد در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

در این مطالعه اثر محافظتی عصاره اتانولی زعفران بر تغییراتبیوشیمیاییوپاتولوژی بافتکبد در موش­های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. مو­ش­های صحرایی نر به تعداد 40 سر به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی شامل گروه‌های: 1- شاهد سالم، 2-سالم تیمار با عصاره الکلی کلاله زعفران، 3- دیابتی و 4- دیابتی تیمار با عصاره الکلی کلاله زعفران تقسیم شدند. برای دیابتی کردن موش‌ها، استرپتوزوتوسین با تک دز mg/kg 65 به­‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. از زمان شروع آزمایش، به گروه‌های تیمار با عصاره، عصاره به میزان mg/kg40 به مدت 8 هفته به طور روزانه و به روش داخل صفاقی، به شکل محلول در سالین نرمال (/kgml 10) تزریق شد. به گروه­های شاهد نیز، نرمال سالین با روش مشابه تجویز گردید. بعد از 8 هفته، شاخص­های سرمی آسیب بافت کبد و هیستوپاتولوژی آن مورد بررسی قرار گرفت. موش­های صحرایی دیابتی افزایش معنی­دار شاخص­های سرمی آسیب بافت کبد را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (05/0<em>p</em><)، در حالی که در گروه دیابتی تیمار با عصاره الکلی کلاله زعفران، این شاخص­ها در مقایسه با گروه دیابتی به­طور معنی داری کاهش نشان داد (05/0<em>p<</em>). نتایج آسیب­شناسی بافت کبد با یافته­های بیوشیمیایی هم­راستا بود. نتایجاینمطالعهنشانداد عصاره زعفران دارایاثراتمحافظتیاز بافت کبد در دیابت ناشی از استرپتوزوتوسین می­باشد.