بررسی شیوع سرمی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس در اسب‌های تعدادی از اسب‌داری‌های تهران با استفاده از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی

Abstract

به­منظور بررسی سرولوژیکی آلودگی به <em>لپتوسپیرا اینتروگانس</em> از تعداد 152 رأس اسب متعلق به 7 واحد اسب­داری واقع در اطراف تهران، نمونه­گیری به­عمل آمد. برای مشخص شدن پادتن ضد <em>لپتوسپیرا اینتروگانس</em> از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی با استفاده از 5 سروتیپ زنده <em>لپتوسپیرا اینتروگانس</em> (گریپوتیفوزا، پومونا، ایکترهموراژیه، کانیکولا و هارجو) استفاده شد. از 152 رأس اسب تحت مطالعه، 23 رأس (13/15 درصد) به یک یا چند سروتیپ آلوده بودند. اسب­های آلوده تیتر سرمی 1:100 الی 1:200 داشتند. بیشترین آلودگی مربوط به ایکترهموراژیه (44/44 درصد) بود و بعد از آن به ترتیب گریپوتیفوزا (62/29 درصد)، کانیکولا (22/22 درصد)، پومونا (7/3 درصد) و هارجو (صفر درصد) قرار داشتند. بررسی­های آماری با استفاده از روش مربع­کای نشان داد که بین آلودگی و فاکتور­­هایی مانند جنس و سن هیچ ارتباط معنی­داری وجود ندارد. اسب­های آلوده دارای تیتر سرمی 1:100 (19 رأس) و 1:200 (8 رأس) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که <em>لپتوسپیرا اینتروگانس</em> سروتیپ ایکترهموراژیه به عنوان سروتیپ غالب در بین اسب­های تهران می­باشد.