انحلال مؤسسات اعتباری غیردولتی در نظام بانکی ایران

Abstract

مؤسسه اعتباری غیردولتی به عنوان نهادی که وظیفه واسطه‌گری میان دارندگان سرمایه و متقاضیان سرمایه در حوزه‌‌های مختلف را بر عهده دارد، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از آنجا که این نهادها از طرفی بی‌‌واسطه با مردم و سرمایه‌‌گذاران در ارتباط هستند و از طرف دیگر وظیفه تأمین مالی حوزه‌‌های مختلف را بر عهده دارد، هر خدشه‌‌‌‌ای که در حوزه فعالیتشان به این مؤسسات وارد شود، ضربه‌‌ای به اعتماد و اطمینان عمومی نسبت به اقتصاد جامعه وارد می‌‌شود. لذا وجود سازوکار قانونی مناسب و بدون نقص به منظور تأسیس، اداره و انحلال این‌‌گونه نهادها دارای اهمیت است. انحلال مؤسسه اعتباری به اندازه تأسیس آن مهم است. در این پژوهش انحلال مؤسسه اعتباری مورد بررسی قرار می‌گیرد. در همین راستا می‌بایست «آیین‌نامه نحوه تأسیس و اداره مؤسسات اعتباری غیردولتی» مصوب 1393 که در حال حاضر تنها آیین‌نامه در حال اجرا در این خصوص می‌باشد، مورد مداقه قرار گیرد. آیین‌نامه مذکور به تنهایی مکفی نیست و ما را از بررسی سایر قوانین بانکی و مرتبط از جمله قانون پولی و بانکی کشور، قانون تجارت، لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 و ... بی نیاز نمی‌نماید. از جمله عوامل خاصی که انحلال مؤسسه اعتباری را در پی خواهد داشت ورشکستگی و لغو اجازه‌نامه تأسیس می‌باشد. برای پیشگیری از انحلال این‌گونه مؤسسات و کم کردن آثار اقتصادی و اجتماعی آن، راه‌کارهایی مثل ورود مستقیم دولت و عضویت مؤسسات در صندوق ضمانت سپرده ارائه می‌گردد.