بررسی روش های نوین تأمین مالی در تعاونی‌های ایران (رویکردی کیفی)

Abstract

امروزه بقای سازمان‌ها و بنگاه‌های اقتصادی درگرو توجه به اتخاذ شیوه‌های مناسب تأمین مالی است. در این میان، ناکارآمدی برخی از شیوه‌های سنتی تأمین مالی، گرایش به انتخاب شیوه‌های نوین را ضروری کرده است. بر این مبنا، تعاونی‌های به‌عنوان تشکل‌های اقتصادی- اجتماعی از این مقوله مستثنی نبوده و نیازمند اتخاذ شیوه‌های مناسب تأمین مالی هستند. در این راستا، تحقیق حاضر باهدف تدوین مدلی مطلوب از روش‌های نوین تأمین مالی در بخش تعاونی ایران به انجام رسید. برای دستیابی به این هدف از رویکرد کیفی، با تأکید بر نظریه داده بنیان، استفاده شد. با استفاده از نظریه داده بنیان، داده‌های استقرایی حاصل از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با خبرگان در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند و ارتباط بین داده‌ها در قالب مدل پارادایمی تأمین مالی شکل گرفتند. جامعه آماری این مطالعه مشتمل بر صاحب‌نظران و کارشناسان اجرایی حوزه تعاونی بود که 23 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری گلوله برفی و تا نیل به اشباع نظری انتخاب شدند. نتایج نشان داد که محدودیت‌های تأمین مالی تعاونی‌ها به روش متداول، گرایش به رویکردهای بومی و متنوع تأمین مالی را ایجاب کرده است. این موضوع، اتخاذ راهبردهای نوین تأمین مالی نظیر اوراق بدهی و منفعت و سایر شیوه‌های ترکیبی تأمین مالی را ضروری می‌نماید. همچنین نتایج حاکی از آن است که توجه به این راهبردهای نوین، مستلزم توجه به الزامات مترتب بر شیوه‌های تأمین مالی، چالش‌ها و تباین ماهیتی-عملکردی تعاونی‌ها می‌باشد.