رابطه ی بین عدالت آموزشی با فرسودگی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان

Abstract

عدالت آموزشی، علاقه، انگیزه و حتی فرسودگی تحصیلی دانشجویان را تحت تأثیر قرار دهد و به موفقیت تحصیلی آنها کمک نماید، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین عدالت آموزشی با فرسودگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1393 انجام شد. این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه ی آماری در این مطالعه، کلیه ی دانشجویان علوم پزشکی کرمان تشکیل می دادند، که 303 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های عدالت آموزشی (شامل 14 گویه در مقیاس 7 درجه ای لیکرت)، فرسودگی تحصیلی(15 گویه در سه حیطه ی خستگی تحصیلی(5 گویه)، بی-علاقه گی تحصیلی(4 گویه) و ناکارآمدی تحصیلی(6 گویه) و اخذ میانگین معدل بود. روایی پرسشنامه ها با نظر اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت که مورد تأیید بود، همچنین ضریب آلفا کرونباخ پرسشنامه عدالت 86/0 و برای سه حیطه فرسودگی تحصیلی شامل خستگی، بی علاقه گی و ناکارآمدی تحصیلی 70/0، 82/0 و 75/0 برآورده شده است. از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون های تی مستقل، آزمون پست هاک (بنفرونیو دانت) و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره ی عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی کمتر از میزان متوسط بوده است همچنین میانگین(±انحراف معیار) معدل واحدهای پژوهش ( 47/1 ± ) 37/16 بود. همچنین ارتباط معنا داری بین عدالت آموزشی با فرسودگی تحصیلی وجود داشته است (02/0 = P)؛ ولی بین عدالت آموزشی با پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری مشاهده نشد (72/0 = P) عدالت آموزشی از جمله متغیرهایی است که می تواند بر میزان فرسودگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان تأثیرگذار باشد بنابراین ضرورت ایجاد فرصت هایی برای برقراری عدالت آموزشی از سوی استادان و مسؤولین دانشگاهی باید مدنظر قرار گیرد.